سگ

واکسن های غیرضروری و اختیاری سگ ها + جدول واکسیناسیون سگ

واکسن های اختیاری سگ کدامند و چه فوایدی دارند؟

واکسن میکروب کشته شده یا ضعیف شده ٬ یا بصورت آنتی ژن از عامل بیماری زا است.

در مقاله ی واکسن های ضروری سگ گفتیم که : واکسن با ایجاد ایمنی در حیوان آن را از ابتلا به بیماری مصون می دارد. در واکسیناسیون باید به زمان توجه شود. اگر واکسن دیرتر از موعد باشد خطر ابتلا به بیماری را در سگ افزایش می دهد. پس با انجام واکسن در زمان تعیین شده از بیماری و آسیب به سگ عزیزمان جلوگیری کنیم. اما برخی از واکسن ها بصورت اختیاری به سگ تزریق میشود. این تنها در صورتیست که شما از دکتر دامپزشک خود تقاضا کنید تا این واکسن ها را به سگتان تزریق کند. در حقیقت این واکسن ها همان افزودنی های جانبی واکسن ها هستند و تا حدی میتوان گفت که مکمل سلامت سگ شما هستند.

با بیماری بوردوتلا آشنا شویم.

بوردوتلا یا سرفه رازیانه ناشی از باکتری ها است و از طریق آلاینده های موجود در هوا پخش می شود.

بوردوتلا از طریق تماس با سگهای آلوده یا باکتریها از طریق ظرف های مواد غذایی ، قفسها و کاسه های آب انتقال می یابند.
با تکثیر باکتری ها ، نای سگ آسیب دیده، که منجر به سرفه شدید می شود. علائم بیماری بوردوتلا تب ، عطسه ، ترشحات بینی ، از بین رفتن اشتها و افسردگی است. در صورت بروز علائم ، سگ باید آنتی بیوتیک و سرکوب کننده سرفه مصرف کند. بورداتلا بدون درمان می تواند منجر به ذات الریه و عفونت ثانویه باکتریایی شود.

زمان دریافت واکسن بوردوتلا

واکسیناسیون بورداتلا می تواند به عنوان واکسیناسیون سنتی ، به عنوان یک غبار بینی استنشاقی یا خوراکی انجام شود. 48 ساعت پس از واکسیناسیون برای یک سگ طول می کشد تا ایمنی در برابر این بیماری ایجاد شود. واکسیناسیون های بورداتلا معمولاً هر 12 ماه یک بار انجام می شود.

آنفولانزای سگ سانان ( Parainfluenza) چه نوع بیماری است؟

Parainfluenza یا آنفولانزای سگ سانان بسیار مسری است.

علائم بیماری می تواند تب ، خس خس سینه ، مشکل در تنفس ، آبریزش بینی ، عطسه ، ذات الریه ، کاهش اشتها ، بی حالی ، احساس التهاب چشم ، آبریزش چشم باشد.
اکثر سگ ها به خودی خود بهبود می یابند ، اما بیشتر افراد دوست دارند که بلافاصله با استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی آنها را درمان کنند زیرا این بیماری مسری است. سرکوب کننده سرفه و مایعات اضافی ممکن است به سگ شما نیز داده شود.

واکسیناسیون Parainfluenza

واکسن پاراآنفلوآنزا مانع شیوع بیماری نمی شود ، اما شدت عفونت را محدود می کند. واکسیناسیون در یک واکسن ترکیبی حاوی سرخک-پاراآنفلوآنزا گنجانده شده است. واکسن اول در سنین 6 تا 8 هفته ، دوم در 10 تا 12 هفته و دوباره در سن 14 تا 16 هفته قرار دارد. تقویت کننده ترکیبی ( تکرار دوره) 12 ماه پس از آخرین دوز فاصله دارد و سپس هر سه سال یکبار تکرار می شود.

لپتوسپیروز چیست؟

لپتوسپیرها از کلیه های سگ برای پرورش و ادامه چرخه زندگی خود استفاده می کنند.

علائم اولیه ی بیماری لپتوسپیروز شامل: تب ، استفراغ ، افسردگی ، از دست دادن اشتها ، درد عمومی در بدن است. علائم ثانویه شامل: افت دما ، افزایش تشنگی ، تغییر رنگ ادرار ، زردی ، تکرر ادرار ، کم آبی ، مشکل در تنفس ، لرزهای عضلانی ، استفراغ و مدفوع خونین است.
آنتی بیوتیک ها در صورت ابتلا به مراحل اولیه می توانند به کوتاه شدن طول بیماری و کاهش آسیب های احتمالی به اعضای بدن کمک کنند. در موارد شدیدتر ممکن است فیلتراسیون کلیه و انتقال خون ضروری باشد. حدود 10٪ موارد لپتوسپیروز منجر به مرگ ناشی از عوارض ثانویه می شود.

واکسیناسیون لپتوسپیروز

واکسیناسیون لپتوسپیروز یک واکسن “غیر ضروری” محسوب می شود. لپتوسپیرا یک واکسیناسیون پیشگیرانه است. به اکثر جنین ها به طور مرتب واکسن لپتوسپیروز را نمی دهند ، مگر اینکه موارد بسیاری در منطقه شما وجود داشته باشد. واکسن را می توان در یک واکسیناسیون ترکیبی گنجانید یا می توان آن را بصورت جداگانه تهیه کرد.

بیماری لایم را بشناسیم.

بیماری لایم از طریق نیش کنه گسترش می یابد.

قبلا در مورد بیماری لایم در سگ ها بطور کامل صحبت کرده ایم. علائم برای همه سگهای مبتلا به بیماری لایم همیشه وجود ندارد گرچه برخی گره های لنفاوی درگیر تورم می شوند. اگر سگ شما علائم بیماری Lyme را نشان می دهد ، حتماً او را از نظر هر گونه کنه ای که هنوز هم وجود دارد ، بررسی کنید. بیماری لایم درمان نشده می تواند باعث التهاب شدید در سیستم عصبی ، قلب و کلیه سگ شما شود و به طور بالقوه منجر به مرگ شود.
آزمایشگاه دامپزشکی با استفاده از نمونه خون از بیماری Lyme تست می کند و اگر یک سگ از نظر بیماری Lyme مثبت باشد ، درمان زودرس با Doxycycline تجویز می شود. اگر مراحل پیشرفته تری از بیماری Lyme وجود داشته باشد ، مشکوک است که درمان آنتی بیوتیکی برای مدت طولانی تری ادامه یابد. ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی تجویز شود.

واکسن بیماری لایم

واکسیناسیون بیماری Lyme معمولاً فقط در مناطقی که بیماری Lyme نگران کننده است ،انجام می شود. در اوایل هشت هفته اول تولد تجویز می شود و دوز دوم دو تا چهار هفته بعد داده می شود. تقویت کننده ی واکسن یک سال پس از دوز دوم و سپس سالانه انجام می شود.