سرطان کبد در سگ ها (همانژیوسارکوم) چه علائمی دارد؟

در این مقاله به بررسی وضعیت فعلی علم و دانش مربوط به سرطان کبد در سگ ها می پردازیم ؛ اینکه بیماری سرطان کبد سگ ها چیست ؟ چرا سگ ها به این بیماری مبتلا میشوند و چگونه می توان سرطان کبد سگ ها را کنترل کرد؟ ، علاوه بر این ، یافته های اخیر فعالیت های  خود را ارائه می دهیم که می تواند به ما در تشخیص درمان و پیشگیری از این بیماری کمک شایانی کند.

تاریخچه بیماری سرطان کبد در سگ ها

سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) یکی از چالش برانگیزترین و مرموز ترین بیماری هایی است که دامپزشکان با آن روبرو شده اند. این تومورهای غیرقابل درمان سلول هایی هستند که در رگ های خونی قرار گرفته اند و سلول های اندوتلیال (Endothelial) عروقی نامیده می شوند . سرطان کبد در سگ ها نسبتاً شایع است ؛  براساس شواهد بدست آمده، سرطان کبد سگ ها ۵ تا ۷ درصد از کل تومورهای مشاهده شده در سگ ها را تشکیل می دهد. خطر ابتلا به سرطان در سگ ها بین ۱ به ۲ و ۱ به ۳ است ، بر اساس این تخمین میتوان گفت که ۱.۵ تا ۲.۵ میلیون از ۷۲ میلیون سگهای خانگی امروزی در ایالات متحده ، دچار سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) می شوند و بر اثر این بیماری از بین میروند. اگرچه سگ ها در هر سن و نژادی مستعد ابتلا به سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) هستند ، اما بیشتر در سگ های بالای سنین میانسالی (بزرگتر از ۶ سال) و در نژادهایی مانند گلدن رتریور ، سگهای ژرمن شپرد ، Portuguese Water Dogs ، سگهای کوهستانی برنز ، فلت کوت  رتریور، ، باکسر و اسکای تریر ، دیده می شود . با توجه به مطالعه سلامت گلدن رتریور که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد ، برآورد احتمال ابتلا به سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) در این نژاد ۱ در ۵ است که نشان می دهد  این بیماری یک مشکل جدی برای سگ ها است .

[caption id="attachment_23317" align="aligncenter" width="1200"] بیماری سطان کبد سگ ها[/caption]

برخلاف سایر سرطان ها ، سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم)  تقریباً یک بیماری مختص سگ ها است. در انسان ها نوع مشابهی از این تومور به نام (آنژیوسارکوم) وجود دارد که به ندرت در افرادی که در معرض موادی مانند: وینیل کلراید و بی فنیل های پلی کلرید (PCB) که در لاستیک وماشین آلات کارخانه ای فرسوده قرار میگیرند بروز میکند.همچنین ممکن است تعداد کمی از زنانی که از پرتودرمانی برای سرطان (معمولاً سرطان سینه) استفاده می کنند به آنژیوسارکوم پوست مبتلا شوند. با این حال ، آنژیوسارکوم ها بسیار کمتر از یک درصد ازکل تومورهای مشاهده شده در افراد را تشکیل می دهد. واضح است که جهش های خاصی ، موش های آزمایشگاهی را مستعد ابتلا به همانژیوسارکوم می کند ، اما معلوم نیست که آیا این جهش ها باعث ایجاد بیماری در سگ ها می شوند یا خیر. تومورهای خوش خیم سلول های اندوتلیال عروقی ، که همانژیوم نامیده می شود ، در پوست انسان و سگ هایی ایجاد می شود که در معرض نور خورشید قرار گرفته اند. این تومورها متمایز از سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  و آنژیوسارکوم هستند و زندگی انسان یا سگ را تهدید نمیکند.

[caption id="attachment_23318" align="aligncenter" width="645"] سگ های مستعد بیماری سطان کبد[/caption]

محل هایی که در آن ها سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) رایج هست شامل طحال ، دهلیز راست قلب و زیر جلدی است که بافت زیر پوست است. الگوی رشد این تومورها شامل نفوذ به بافت های طبیعی اطراف تومور و همچنین گسترش دراطراف محل تومور (متاستاز) است. این بیماری ، درد ایجاد نمی کند و سرعت رشد در مراحل اولیه ، نسبتاً کند است. سگ هایی که حتی سرطان کبد (همانژیو سارکوم) وخیم دارند ، ممکن است علائم بالینی یا شواهدی مبنی بر وجود بیماری در خود نشان ندهند. در کل، سلول های تومور بعضی از جنبه های طبیعی رفتار خود را حفظ می کنند ، بنابراین سعی می کنند عروق خونی بسازند که این عروق خونی پیچ خورده و ناهنجار هستند و این مسئله باعث می شود که ، سلول های خونی در رگ ها تجمع کرده و در نهایت لخته شوند. در نتیجه ، لخته ها از رسیدن خون و مواد مغذی به سلول های توموری جلوگیری کرده و به باعث مرگ آنها می شوند.

این مسئله، باعث ایجاد پارگی های کوچکی در تومور می شود که از طریق آن ، خون به داخل شکم ، کیسه قلب ، قفسه سینه یا فضای زیر جلدی نفوذ میکند. بسته به میزان خون از دست رفته ، سگ های مبتلا به سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  ممکن است علائم عمومی مانند رخوت و ضعف را نشان دهند ، اما این علائم موقتی بوده و با باز جذب مجدد اجزای خون و ایجاد سلولهای خونی جدید برطرف می شوند.

علائم بالینی زیاد هستند ، اما  به اندازه ای نامحسوس هستند که ممکن است تا مدتها متوجه آن نشوید. از آنجایی که سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  تمایل به متاستاز شدید به ریه ها ، کبد ، روده ها و مزانتری (بافت پیوندی غشایی که از روده ها حمایت می کند) دارد ، پس از تشخیص نهایی بیماری ، متاستاز (اعم از میکروسکوپی یا ماکروسکوپی) قطعا رخ داده است. در نتیجه ، برای بیماران مبتلا به این بیماری اغلب باید به دنبال پارگی یک تومور بزرگ یا به سرعت در حال رشد باشیم که منجر به خونریزی حاد ، شدید ، فروپاشی ، شوک و مرگ می شود.

[caption id="attachment_23320" align="aligncenter" width="1200"] معاینه یورکشایر برای بیماری سرطان کبد[/caption]

علل ایجاد کننده همانژیوسارکوم

دقیقاً نمی دانیم چه چیزی باعث ایجاد سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) می شود. یافته ها نشان میدهد که ، این بیماری در سگ ها بیشتر از سایر حیوانات رخ می دهد و برخی از نژادها بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند . پس میتوان نتیجه گرفت که عوامل وراثتی باید در این بیماری دخیل باشد. در نتیجه ، تداخل این عوامل  وراثتی با محیط ، احتمالاً منجر به طیف جهش هایی می شود که باعث ایجاد تومور می شوند. پس با توجه به شواهد ، درک این نکته که "سرطان یک بیماری ژنتیکی است ، اگرچه همیشه ارثی نیست. " ضروری است.

کمی اختصاصی تر درمورد همانژیوسارکوم

تومورها زمانی ایجاد می شوند که سلول ها جهش هایی می کنند که ، محدودیت های طبیعی رشد و یکپارچگی ژنتیکی را از بین می برد. این جهش ها یک مزیت رشد انتخابی در محیط خود ایجاد می کنند ، در اصل همان پدیده تکاملی است که ما آن را انتخاب طبیعی می نامیم ، البته در مقیاس میکروسکوپی. اکثر جهش ها به این دلیل بوجود می آیند که آنزیم هایی که تقسیم سلولی را کنترل می کنند ، کاملا بی عیب و نقص نیستند. حدود ۱ جهش برای هر یک تا ده میلیون جفت ، وجود دارد که در زمان تقسیم سلول تکثیر می شوند .(دی ان ای ژنومی در سگها از حدود ۲.۵ میلیارد جفت پایه تشکیل شده است ؛ به عبارت دیگر ، هنگامی که یک سلول تقسیم می شود ، باید ۲.۵میلیارد پایه و عوامل وراثتی را کپی کند. میزان خطای تکثیر دی ان ای بین ۲۵۰ تا ۲۵۰۰  خطا یا جهش در دی ان ای هر سلول ماده است). از آنجا که برخی از سلولهای بدن به طور مداوم تقسیم می شوند تا جایگزین سلولهای مرده یا آسیب دیده شوند ، (به عنوان مثال ، سلول های خونی ، سلول های پوست و سلول های روده) ، جهش ها به طور مداوم در سلول های بدن در حال انجام است. به همین دلیل ، میتوانیم بگوییم ،  بزرگترین عامل خطر برای سرطان "زنده بودن " است. همانطور که در مثال بالا در مورد انسان هایی که در معرض ابتلا به آنژیوسارکوم هستند ذکر شد ، جهش هایی هم وجود دارند که ، در اثر تماس با سموم محیطی رخ می دهند.

[caption id="attachment_23321" align="aligncenter" width="1180"] بیماری hemangioma سگ[/caption]

خوشبختانه اکثر این جهش ها خفته هستند (یعنی ، نه به سلول یا ارگانیسم آسیب می رسانند و نه برای آنها مفیدند) و بدن مکانیسم هایی برای از بین بردن بیشتر سلول هایی که جهش های خطرناک می کنند ، دارد. یک برداشت نسبتاً جدید در مورد نحوه وقوع سرطان این نظریه را مطرح می کند که تنها " سلول های بنیادی " می توانند باعث ایجاد تومور شوند ، و این امر باعث ایجاد جهش در سلول های سوماتیک (هر سلولی که اسپرم یا تخمک نیست) می شود. این موضوع بعداً در این مقاله به تفصیل مورد بحث قرار خواهد گرفت. در حال حاضر ، نکته مهم این است که درک کنیم ، جهش سلول، لزوماً به این معنی نیست که فرد را مبتلا به سرطان می کند - این فقط بدان معنی است که خطر ابتلا به آن افزایش می یابد. مفهوم دقیق این مطلب این است که ، احتمالاً هرگز نمیتوانیم سرطان را به طور کامل از جامعه خود (انسان یا سگ) حذف کنیم ، اما با یادگیری بیشتر نحوه وقوع بیماری و تلاش برای کاهش آن ، می توان به کاهش قابل توجهی در تعداد موارد دست یافت.

به بیان ساده تر ، عوامل خطر یا بیماری را خیلی زود تشخیص دهید تا قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تهدید کننده سلامتی ، آن را درمان کنید.

اما باید بگویم فقط خبر بد نداریم. ما برخی از خواص اساسی سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) را شناسایی کرده ایم و ممکن است یک یا چند مورد از آنها اصطلاحا  "پاشنه آشیل" برای تومور باشند. به عنوان مثال ، اکثر این تومورها عوامل رشد ایجاد می کنند که برای زنده ماندن به آنها نیاز دارند ، یا سلول های محیط خود را مجبور می کنند تا این کار را برای آنها انجام دهند. یکی از این عوامل رشد ، فاکتور رشد اندوتلیال عروقیA-یا VEGF است که با اتصال گیرنده های خاصی به سلول های همانژیوسارکوم ، عمل می کند. داروهای جدیدی که توسط شرکت های مختلف دارویی در حال بررسی است ، به طور خاص ، برای تداخل با سیگنال های منتقل شده توسط این گیرنده ها طراحی شده است. وابستگی سلول های سرطانی کبد در سگ ها به سیگنال های VEGF برای زنده ماندن ، باعث میشود که این سلولها، نسبت به این داروها حساس تر شوند. چندین گروه در تلاش هستند تا این داروها را وارد کلینیکها کنند ، اما این روند به کندی انجام می شود زیرا آزمایش باید به شیوه ای دقیق انجام شود تا از ایمن و موثر بودن ترکیبات اطمینان حاصل شود. قوانین شرکت در کارآزمایی های بالینی سختگیرانه است ، اما اگر سگی دارید که مبتلا به همانژیوسارکوم است و در مرحله پایانی بیماری است ، دامپزشک شما ممکن است در مورد آزمایشاتی که در حال انجام است، اطلاعاتی داشته باشد. همانطور که در زیر توضیح خواهیم داد ، تلاش ما و دیگران همچنان راههای جدیدی را پیش روی ما قرار میدهد که ممکن است بتوانیم از آنها ، برای پیشگیری ، کنترل و درمان موثرتر این بیماری ، استفاده کنیم.

[caption id="attachment_23322" align="aligncenter" width="1200"] بیماری همانژیوسارکوم سگ[/caption]

درمان سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)

متأسفانه ، استاندارد مراقبت از این بیماری در ۲۰ یا ۳۰ سال گذشته پیشرفت چشمگیری نداشته است. در حال حاضر هیچ آزمایش موثری برای تشخیص زودهنگام سرطان کبد در سگ ها وجود ندارد. تجزیه و تحلیل دقیق نمونه های خون توسط آسیب شناسان باتجربه ممکن است به وجود خونریزی مزمن و ناهنجاری های رگ های خونی که از علائم سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) است اشاره کند. با این حال ، این روش برای تأیید تشخیص بیماری قطعی و دقیق نیست. روشهای تصویربرداری غیرتهاجمی کمکهای مفیدی برای تشخیص بیماری هستند.مثلا ، سونوگرافی نسبتاً مفید است ، اما کافی نیست ، چون تومور باید به اندازه ای بزرگ باشد که کاملاً قابل مشاهده باشد.

علاوه بر این نمونه برداری نیز برای تأیید نتایج تصویربرداری مورد نیاز است. نمونه برداری های مکرر از بافت هایی که ممکن است تومورها در آن بوجود بیایند (بدون وجود شواهد دیگر برای وجود تومور) برای تشخیص زودهنگام کاربرد چندانی ندارند و با توجه به این واقعیت که این روشها میتواند خطرناک باشد ، چنین رویکردی از نظر عملی و اخلاقی غیرقابل قبول است. راه های درمان سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) محدود است، عمدتا به این دلیل که سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  تا مراحل آخر آن ، تشخیص داده نمی شود. راه های درمان سرطان کبد سگ ها شامل جراحی کوچک کردن یا برداشتن تومور اولیه در صورت امکان ، و شیمی درمانی است.

در برخی موارد ، جراحی امکان پذیر نیست ، یا می تواند  نامناسب باشد (به عنوان مثال ، اگر شواهدی از گسترش متاستاتیک گسترده به نقاط فراتر از تومور اولیه وجود داشته باشد). عمر متوسط ​​سگ هایی که تنها با جراحی درمان می شوند تقریباً ۹۰ روز است و با افزودن شیمی درمانی با استفاده از یکی از چندین پروتکل موجود ، تا ۱۸۰ روز افزایش می یابد. از آنجا که هدف شیمی درمانی در سگهای خانگی افزایش طول عمر، با کیفیت خوب است ، مسمومیت عموماً موضوع اصلی نگرانی نیست و در صورت بروز آن اغلب بدون مشکل خاصی برطرف می شود . هیچ درمان دیگری وجود ندارد که برای درمان یا کنترل سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) موثر باشد. همانطور که در زیر اشاره خواهیم کرد ، سلولهایی که باعث ایجاد این بیماری می شوند از مغز استخوان به وجود می آیند. هنوز نمی دانیم چه زمانی یا چرا به اندامها حمله میکند ، اما باید گفت برداشتن طحال برای جلوگیری از پیشرفت سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) ، کار بیهوده ای است، زیرا در غیاب طحال  سلول های جهش یافته ، می توانند به راحتی به اندام های دیگر حمله کنند . همچنین ، طحال فقط یک اندام تزئینی نیست ، و حتی اگر سگ ها بتوانند بدون طحال زندگی کنند ، توانایی آنها برای سازگاری با شرایط مختلف کاهش می یابد.

[caption id="attachment_23323" align="aligncenter" width="729"] گلدن رتریور بیمار به سرطان کبد در حال شیمی درمانی[/caption]

اخیرا چند رویکرد جایگزین و مکمل (رژیم غذایی ، گیاهان ، انرژی درمانی و غیره) در بین مردم ، رواج یافته است (مانند گروه های چت اینترنتی) .چون افراد تلاش می کنند تا شاید راه درمان سرطان کبد سگ خود پیدا کنند.

این امر معمولاً با استقبال گسترده ای روبه رو میشود ، خصوصا وقتی که سگی بعد از استفاده از این درمان ها ، مدت طولانی تری زندگی میکند. این اتفاق طرفداران را وادار می کند که این امر را ، به عنوان موفقیت و شواهدی مبنی بر درمان سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  معرفی کنند.

خطر باور جمعی به رویکردهای درمانی پس از پخش شایعه را نمی توان منکرشد . هیچ موردی گزارش نشده است که حتی ، یکی از این درمانها به طور قطع (یا حتی به اندازه استاندارد مراقبتی) پس از آزمایش ، بدون جانب داری و برای پاسخ به شایعات ، موفق بوده باشد. درواقع ، گاهی اوقات چنین درمانهایی می توانند، تداخل ایجاد کرده یا مسمومیت داروهای شیمی درمانی را افزایش دهند. این را می دانیم که وقتی برخی از تومورها به اندازه کافی زود تشخیص داده شوند ، جراحی به تنهایی ، جراحی به علاوه شیمی درمانی و در برخی موارد هیچ درمانی می تواند منجر به بقای طولانی مدت شود.

در موارد نادر ، رفتار خود تومور به گونه ای است که پیشرفت بیماری بسیار کند است و سگ ها می توانند برای مدت طولانی بدون نیاز به درمان معمول زنده بمانند. این بدان معناست که تعداد کمی از سگهایی که مبتلا به سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  هستند ، ۲ ، ۳ یا ۴ سال و حتی بیشتر بدون درمان سنگین ، زندگی خواهند کرد. بنابراین ، برای خانواده هایی که دارای سگ مبتلا به سرطان هستند ، ضروری است که دو چیز را بدانند: یکی این که دامپزشکان تمایلی به درمان هر بیماری ندارند. وظیفه و مسئولیت ما بهبود سلامت و رفاه سگ ها و خانواده های آن ها است و همه ما از یک درمان موثر و غیر سمی برای این بیماری استقبال می کنیم. مورد دیگر این است که ، برای سود جویان در اینترنت و جاهای دیگر اصلا ، مهم نیست که از ناامیدی مردم سوء استفاده کنند .

[caption id="attachment_23324" align="aligncenter" width="643"] درمان سرطان کبد در سگ ها[/caption]

امید به آینده برای درمان

حمایت بی دریغ جامعه سگ دوستان به درک ما از سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) کمک شایانی کرده است. برای خاتمه این مقاله ، اطلاعات جدیدی را ارائه میکنیم ، که ما را در مورد شانس پیروزی در مبارزه با این بیماری خوشبین می کند. در اینجا ، می خواهیم از کلیه گروه و همکارانمان، از باشگاه سگ ها و صاحبان آنها ، که چه از نظر مالی و چه از طریق ارائه نمونه برای مطالعات جاری ، ما را حمایت و همراهی کردند، قدردانی کنیم. توسعه یک آزمایش برای تشخیص زودهنگام ، همانطور که در بالا ذکر شد ، یکی از راه های بهبود موفقیت در درمان سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  و تشخیص زودهنگام بیماری است.

فعالیت های گذشته گروه ما ، نشان داد که الگوهای منحصر به فردی از پروتئین وجود دارد که می تواند به تمایز سلول های همانژیوسارکوم از سلول های طبیعی پوشش داخلی عروق خونی ، حتی در داخل تومور، کمک کند. همچنین می دانستیم که اکثر تومورها برخی سلول ها را وارد گردش خون میکنند. بنابراین ، به این نتیجه رسیدیم که می توانیم از این مزیت برای ایجاد یک آزمایش برای یافتن سلول های تومور در گردش خون استفاده کنیم و یک آزمایش تشخیصی کم تهاجمی و دقیق برای سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) ارائه دهیم. از بسیاری جهات ، شبیه ضرب المثل "پیدا کردن سوزن در انبار کاه" است. سلولهای تومور آنقدر نادر هستند که در آزمایشات معمول خون قابل تشخیص نیستند و غنی سازی آنها نیز آسان نیست. برای دستیابی به هدف خود ، نیاز به استفاده از فناوری قوی به نام فلوسیتومتری داشتیم. برای این منظور ، سلولها با مولکولهای فلورسنت که بر اساس منشاء آنها مشخص شده اند "برچسب گذاری" می شوند و سپس سلول ها از طریق دستگاهی (فلوسیتومتر) که ترکیبی از اپتیک های پیچیده ، سیالات و نرم افزارهایی است که قادر به تجزیه و تحلیل دهها هزار یا صدها دستگاه هستند ، "برچسب گذاری" می شوند.

با استفاده از هزاران سلول در عرض چند دقیقه ، با حمایت مالی از بنیاد پرندگان پرتغالی. ای ان سی، باشگاه پرندگان پرتغالی آمریکا و آزمایشگاه های ایدکس ، توانستیم اصل این آزمایش را انجام دهیم. این اثر در شماره ژوئیه ۲۰۰۶ مجله اکسپریمنتال هماتولوژی  منتشر شد. آزمایشگاه  ایدکس مجوز این فناوری را از دانشگاه کلرادو گرفته است. تا زمان نگارش این مقاله ، آزمون در مراحل نهایی بهینه سازی و انتقال به ایدکس برای آزمایش نهایی است. قبل از ارائه آزمایش به صورت تجاری ، چندین سوال باقی می ماند که مهمترین آنها تجزیه و تحلیل هزینه و تحقیقات بازار است تا اطمینان حاصل شود که محصول نهایی نه تنها از نظر تشخیصی مفید است ، بلکه برای دامپزشکان و صاحبان حیوانات خانگی نیز مقرون به صرفه است. این آزمایش ، یک برنامه کاربردی در آینده ، برای تشخیص احتمال بروز این بیماری در سگهای مستعد ، قبل از بروز تومور است. همانطور که در مورد سایر تومورها صادق است ، تشخیص زودهنگام ، احتمالاً ، بالاترین احتمال موفقیت در درمان را دارد. با این حال ، یک هشدار مهم وجود دارد. وجود سلول های همانژیوسارکوم در گردش خون به ما نمی گوید تومور در کدام قسمت از بدن احتمال رشد دارد ، زیرا تومورهای طحال ، کبد ، قلب و پوست همگی نتایج مثبتی در این آزمایش ایجاد می کنند. بنابراین ، چندین تحقیق را با حمایت بنیاد سلامت ای کی سی کنیین ، بنیاد ملی سرطان سگ و دیگران آغاز کرده ایم تا استراتژی های درمان جدید برای سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) مستقل از محل منشا ایجاد کنیم (هنوز در مراحل اولیه آزمایشگاهی هستند) . تنها در این صورت است که ، قادر خواهیم بود از تشخیص اخلاقی و عاقلانه برای بهبود نتایج سگهای مبتلا به این بیماری استفاده کنیم.

[caption id="attachment_23325" align="aligncenter" width="561"] همانژیوسارکوم در سگ ها[/caption]

آیا سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) بیماری سلول های بنیادی است؟

اخیراً توجه زیادی به سلول های بنیادی و استفاده بالقوه از آنها برای درمان انواع مختلف بیماری ها معطوف شده است. "جنبه تاریک" سلول های بنیادی این است که ، این سلول ها ، تنها سلول هایی هستند که می توانند تومور ایجاد کنند. توجه به این نکته بسیار مهم است که این دلیلی برای اجتناب یا کنار گذاشتن تحقیقات در مورد وعده درمانی سلول های بنیادی نیست ، زیرا هیچ شواهد مستند عملی وجود ندارد که نشان دهد ، احتمال ایجاد سرطان در حیوانات آزمایشگاهی یا بیمارانی که سلولهای بنیادی دریافت می کنند بیشتر است. تا همین اواخر ، نظریه غالب درباره منشاء سرطان فرض می کرد که همه سلول ها دارای ظرفیت برابر برای تکثیر هستند. یعنی ، ظرفیت ساختن یک سلول جدید یکسان ، که تمام خواص سلول مادر را دارا باشد ، و تکثیر سلول های سرطانی ، یک فرایند تصادفی بود که کاملاً با انتخاب جهش هایی انجام  می شد که تناسب سلول را در یک محیط خاص افزایش می داد.

در حال حاضر یک نظریه رقیب وجود دارد که مفهوم اصلی آن این است که ، تکثیر، خود محدود به جمعیت کمی از "سلول های بنیادی سرطانی " است. این سلولها دارای دو ویژگی هستند که "بنیاد"را تعریف می کنند: (۱) تکثیر و (۲) چند قوه بودن (ظرفیت ایجاد سلولهای جدید که می توانند بیش از یک نوع متمایز باشند). به عبارت دیگر ، تعداد بسیار کمی از سلولهای خود تکثیر در تومور ، تعداد زیادی ازانواع خود را تولید می کنند که بخش عمده ای از تومور (یا تومورها) را تشکیل می دهند. وجود "سلول های بنیادی سرطانی "در حال حاضر به طور قطع ، ثابت شده است.

آنها دارای ویژگی های منحصر به فرد در ژن و پروتئین هستند و به نظر می رسد که تحول اولیه شامل تعداد نسبتاً کمی جهش است. تجمع جهش های اضافی تعیین می کند که فرزندان این سلول ها تا چه حد متمایز می شوند و متغیرها منجر به تشکیلات بالینی متفاوت مانند تومورهای بزرگ، تهاجمی و تومورهای ضعیف می شوند.این مدل سرطان توضیح می دهد که چرا حیوانات چند سلولی مانند یک سگ ، با تریلیون ها سلول در بدن خود ، می توانند بدون ایجاد سرطان تا سن باروری زنده بماند ، زیرا ظرفیت تشکیل تومور ممکن است به چند صد "سلول بنیادی "محدود شود ، که به طرز چشمگیری کاهش می یابد. احتمال این وجود دارد که هر سلولی با پتانسیل ایجاد سرطان ، مجموعه ای از جهش های مورد نیاز برای ایجاد این بیماری را به وجود آورد. با این وجود ، شیوع بالای سرطان در میان افراد مسن این تفکر را تقویت می کند که حتی با تعداد محدودی از سلول های بنیادی حساس ، احتمال ایجاد سرطان درطول زندگی بسیار زیاد است. در رابطه با سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم) ، داده های اخیر آزمایشگاه ما این ایده را تایید می کند که ، این بیماری سلول های بنیادی است ، اولین شواهد برای تومور سگها. کارگروهی برای توصیف این سلول های بنیادی انجام شده است ، زیرا ویژگی های منحصر به فرد آنها ممکن است فرصتی برای پیشرفت  در یافتن درمان های بسیار هدفمند و غیر سمی برای درمان موثر این بیماری فراهم کند.

نتیجه گیری 

قبلاً اشاره کردیم که سرطان کبد در سگ ها (همانژیو سارکوم)  ، یک سرطان نسبتاً شایع در نژادهای خاص مانند: گلدن رتریور ، سگ های ژرمن شپرد و سگ های پرتغالی و ... است. در نتیجه ، وراثت در ایجاد خطر ابتلا به سرطان ، نقش دارد و بنابراین ممکن است با حذف ژن های پرخطر از جمعیت ، میزان بروز سرطان کاهش یابد. علاوه بر این ، اگر عوامل خطرایجاد بیماری در بین نژادها ، منحصر به فرد باشد ، ممکن است مجبور باشیم این احتمال را در نظر بگیریم که باید ، رویکردهای درمانی جدیدی را برای درمان موثر این بیماری در نژادهای مختلف سگ ایجاد کنیم. تا به امروز چندین رویکرد را برای شناسایی چگونگی تأثیر عوامل وراثتی بر خطر سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) اتخاذ کرده ایم. یک رویکرد ، که عمدتا با همکاری دکتر ایلین اوستراندر در موسسه ملی ژنوم انسانی موسسه ملی سلامت و دکتر کرستین لیندبلاد-تو در موسسه گسترده ام آی تی و هاروارد انجام شده  است ، به دنبال ترسیم ژن های همردیف و پرخطر در سگهای Golden Retrievers, German Shepherd Dogs, Portuguese Water Dogs, Bernese Mountain Dogs, Flat Coated Retrievers, Boxers , Skye Terrier است . با استفاده از منابعی که در تکمیل اخیر پروژه ژنوم سگ در دسترس قرار گرفته است ، به جمع آوری نمونه ها برای این پروژه ها ادامه می دهیم و از مالکانی که مایل به مشارکت با اهدای خون و اطلاعات شجره نامه از سگهای سالم (پیر) و سگهای آسیب دیده هستند ، بسیار سپاسگزار خواهیم بود.

اطلاعات مشارکت در وبسایت موجود است. رویکرد دوم ، که عمدتا با همکاری دکتر متیو برین انجام شده است ، به دنبال تعیین ناهنجاری های خاص نژادی است که در تومورهای سگ های نژادهای مختلف قابل تشخیص است. خوشبختانه پیشرفت قابل توجهی در این پروژه داشته ایم و داده های جدیدی بدست آورده ایم ،که نشان می دهد، تومورهای سگ های یک نژاد خاص ، از نظر عملکردی و ژنتیکی ، بیشتر شبیه تومورهای سگ های نژاد های دیگر هستند. ما ازبدست آوردن  این اطلاعات بسیار هیجان زده هستیم ، زیرا این اطلاعات ، برای اولین بار شواهد ملموسی ارائه می دهد که عوامل خطر وراثتی در ایجاد سرطان سگ نقش دارند. مهمتر از همه ، این نتایج اولین گام در هدف بلند مدت ما برای توسعه استراتژی هایی ، برای پیشگیری و درمان است که علل خاصی را که در زیست شناسی سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم) ایجاد میشود را ، برطرف کند. در نتیجه ، سرطان کبد سگ ها (همانژیو سارکوم)  همچنان یک بیماری ویرانگر و غیرقابل درمان برای سگ ها است. با این حال ، کار مداوم در آزمایشگاه های ما و سایر نقاط ،به سرعت درک ما را از این بیماری افزایش می دهد و این امید را ایجاد می کند که ما به اهداف خود برای کاهش بروز آن و کنترل تأثیر آن بر سگ ها و خانواده های انسانی آنها در طول عمر خود برسیم.

میشل جی. ریت ؛ تسا برین

منبع : https://www.akcchf.org/canine-health/your-dogs-health/canine-hemangiosarcoma.html