سگ‌ها یکی از متنوع‌ترین گونه‌های پستاندار روی زمین هستن! از همون روزای اول که انسان‌ها سگ‌ها رو اهلی کردن، هر نژاد وظیفه خاصی پیدا کرد. بعضیا شکارچی شدن، بعضیا نگهبان، یه سریشون سگ‌های سورتمه بودن و حتی بعضیا توی جنگ‌ها همراه انسان‌ها می‌جنگیدن. توی زمان روم باستان، سگ‌ها به ۶ دسته کلی تقسیم شده بودن:

• سگ‌های نگهبان (Villatici)
• سگ‌های شکاری (Venatici)
• سگ‌های جنگجو (Pugnaces و Bellicosi)
• سگ‌های ردیاب (Nares Sagaces)
• سگ‌های تیزرو (Pedibus Celeres)

بعدها تریرها هم اضافه شدن و نژادهای اشپیتز (شمالی) هم توی مناطق مختلف شناخته شدن. اما این دسته‌بندی‌ها فقط یه چارچوب کلی بودن و سال‌ها قبل از اینکه باشگاه‌های رسمی مثل AKC (American Kennel Club) شکل بگیرن، استفاده می‌شدن.

اولین دسته‌بندی رسمی سگ‌ها

اولین باشگاه رسمی ثبت نژاد سگ‌ها توی آمریکا، National American Kennel Club بود که توی سال ۱۸۷۷ تأسیس شد. اما بعد از مدتی، کتاب ثبت این باشگاه توسط AKC خریداری شد. در ابتدا، فقط سگ‌های شکاری (مثل ستِرها، اسپانیل‌ها و یه نوع رتریور) ثبت می‌شدن. اما در سال ۱۸۸۵، سگ‌های غیرشکاری هم به این لیست اضافه شدن؛ مثل بیگل، ماستیف، پاگ، بول تریر و داشهوند.

تا سال ۱۸۹۱، AKC سگ‌ها رو به دو دسته تقسیم می‌کرد:

• سگ‌های شکاری (Sporting dogs) شامل سگ‌های شکار پرنده و ردیاب
• سگ‌های غیرشکاری (Non-Sporting dogs) شامل بقیه نژادها

اما یه مشکل بزرگ وجود داشت! بعضی از نژادها توی هیچ‌کدوم از این دو گروه جا نمی‌گرفتن. مثلاً تریرها جزو سگ‌های شکاری بودن یا غیرشکاری؟ از طرفی، هر نمایشگاه سگ قوانین خودشو داشت و سگ‌ها رو توی دسته‌های مختلف قرار می‌داد. مثلاً یه سگ ممکن بود توی یه نمایشگاه توی گروه شکاری باشه، ولی توی یه نمایشگاه دیگه توی گروه غیرشکاری یا حتی تریرها!

نتیجه؟ یه آشفتگی کامل! بالاخره در سال ۱۹۱۵، دسته‌بندی شکاری و غیرشکاری دوباره به نمایشگاه وست مینستر برگشت، اما با افزایش تعداد نژادها، این سیستم هم جواب نمی‌داد.

تولد سیستم دسته‌بندی مدرن AKC

سال ۱۹۲۴ بود که سیستم امروزی پایه‌گذاری شد:

• سگ‌های شکاری (Sporting Group) شامل سگ‌های شکار پرنده و ردیاب
• سگ‌های کاری (Working Group) شامل سگ‌های گارد، سورتمه‌کش و سگ‌های نجات
• سگ‌های تریر (Terrier Group) شامل سگ‌های شکارچی جونده‌ها و سگ‌های جنگی
• سگ‌های عروسکی (Toy Group) شامل سگ‌های کوچکی که همراه انسان‌ها بودن
• سگ‌های غیرشکاری (Non-Sporting Group) شامل بقیه نژادهایی که توی گروه‌های دیگه جا نمی‌گرفتن

تا سال ۱۹۳۰، گروه سگ‌های شکاری خیلی بزرگ شد و به دو بخش تقسیم شد:

1. گروه شکاری (Sporting Group) شامل سگ‌های شکار پرنده مثل پوینتر، ستِر و رتریور
2. گروه تازی‌ها (Hound Group) شامل سگ‌هایی که برای شکار پستانداران استفاده می‌شن (از نوع تازی‌های ردیاب و تازی‌های تیزرو)

در نهایت، آخرین تغییر در سال ۱۹۸۳ انجام شد، وقتی که گروه سگ‌های کاری انقدر بزرگ شد که مجبور شدن نژادهای گله‌دار رو به یه گروه جدید منتقل کنن، یعنی گروه گله‌داری (Herding Group).

نگاهی به ۷ گروه امروزی AKC

۱. گروه شکاری (Sporting Group) 🦆🐕 شامل سگ‌هایی که برای شکار پرنده‌ها تربیت شدن، مثل گلدن رتریور، لابرادور و بریتانی اسپانیل.

۲. گروه تازی‌ها (Hound Group) 🐕‍🦺 این سگ‌ها برای شکار پستانداران به کار می‌رن. بعضیاشون با بویایی قوی شکارو دنبال می‌کنن (مثل بیگل و داشهوند) و بعضیاشون با سرعت زیاد طعمه رو می‌گیرن (مثل ریجبک رودزینیا).

۳. گروه کاری (Working Group) 🏋️‍♂️ این دسته شامل سگ‌های نیرومند و شجاعیه که کارهای مختلفی انجام می‌دن، از نگهبانی گرفته تا نجات انسان‌ها. مثل برنس ماونتین داگ، باکسر و جاینت اشنایزر.

۴. گروه تریرها (Terrier Group) 🐾 تریرها سگ‌های کوچیکی هستن که برای شکار جونده‌ها و حتی مبارزه تربیت شدن. معروف‌ترین اعضای این گروه بول تریر، پارسون راسل تریر و وست هایلند وایت تریر هستن.

۵. گروه عروسکی (Toy Group) 🎀 این گروه شامل سگ‌های کوچیکی می‌شه که معمولاً به‌عنوان سگ‌های همراه استفاده می‌شن. از معروف‌ترین نژادهاش می‌شه به چیواوا، پاگ و شیتزو اشاره کرد.

۶. گروه غیرشکاری (Non-Sporting Group) 🎭 این گروه ترکیبی از نژادهای مختلفیه که توی گروه‌های دیگه جا نمی‌گیرن یا وظیفه اصلیشون از بین رفته. مثل بیشان فریز، دالماسین و فرنچ بولداگ.

۷. گروه گله‌داری (Herding Group) 🐑 این گروه شامل سگ‌هایی می‌شه که برای کنترل و هدایت گله‌های دام تربیت شدن، مثل استرالیان شپرد، بوردر کولی و اولد انگلیش شیپ داگ.

چرا این دسته‌بندی مهمه؟

این دسته‌بندی فقط برای نمایشگاه‌ها نیست! وقتی یه سگ رو به‌عنوان حیوان خانگی انتخاب می‌کنین، شناختن گروهش می‌تونه کلی کمک‌کننده باشه. مثلاً:

• سگ‌های شکاری و گله‌دار عاشق فعالیت و آموزش هستن و خیلی راحت یاد می‌گیرن.
• تازی‌ها و تریرها مستقل‌ترن و تربیتشون چالش‌برانگیزه.
• سگ‌های عروسکی معمولاً خونگی و همراه صاحباشون هستن.
• سگ‌های کاری نیاز به کار و فعالیت دارن و نگهداریشون به تجربه بیشتری نیاز داره.

سیستم ۷ گروهی AKC از سال ۱۹۸۳ بدون تغییر باقی مونده، با اینکه تعداد نژادهای ثبت‌شده تقریباً دو برابر شده! حالا اگه قصد خرید یا تربیت یه سگ رو دارین، حتماً به گروه نژادش توجه کنین تا بدونین با چه رفتاری روبه‌رو می‌شین! 🐶❤️