چه سگ هایی ریزش موی بسیار کمی دارند؟
هر موجودی که پوشیده از خز یا مو باشد، از جمله انسان، به طور منظم تا حدودی دچار ریزش مو می شود. برخی از نژاد سگ ریزش موی روزانه دارند . برخی دیگر ریزش موی فصلی دارند . و در روی دیگر سکه، سگ هایی با کمترین ریزش مو هم وجود دارد. وقتی در مورد سگ هایی صحبت می کنیم که به اصطلاح ریزش مو ندارند ، به این دو نوع آخر اشاره می کنیم.
بنابراین کدام نژاد مناسب شماست؟ پاسخ این سوال به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله اینکه چرا به دنبال سگ های بدون ریزش مو هستید. اگر به دنبال سگی هستید که آلرژی شما را تشدید نکند، بهتر است به دنبال نژاد عروسکی یا سگ های پاکوتاه باشید. در حالی که چیزی به نام کم حساسیت زا وجود ندارد، اما سگهای کوچکتر موهای کمتری برای ریختن دارند و شوره کمتری (موادی که در اثر آلرژی ایجاد می شود ) روی موهای آنان ایجاد میشود.
اما شاید بخواهید از سگی نگهداری کنید که مرتب روی مبل شما دچار ریزش مو نشده و شما را به زحمت نیندازد. در این صورت، تعداد زیادی از سگ های متوسط و بزرگ وجود دارد که ریزش مو ندارند . تصور نکنید که جنس موی این گونه سگ ها به شکلی است که به راحتی قابل نگهداری باشد. برخی از سگ های بدون ریزش مو نیاز به نگهداری کمتری نسبت به سایرین دارند. به یاد داشته باشید، ریزش تنها یک جنبهی نگهداری از یک توله سگ است، بنابراین عواملی مانند مقدار TLC مورد نیاز روزانه موی آن، ارزش نژاد و اینکه آیا سگ آرام است یا فعال را در نظر بگیرید. در پایان روز، شما میتوانید با یک رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی و برس زدن و نظافت منظم، تمایل انرژی سگ ها را به آسانی تخلیه کنید.
نژاد آفن پینجر (Affenpinscher)
آفن پینچرها بامزه، کنجکاو و به طرز باورنکردنی برخلاف جثه کوچک خود بسیار شجاع هستند. این توله سگ های کوچک، مهربان و وفادار هستند. موهای بیرونی بلندتر آنها معمولاً ثابت میمانند، اگرچه برای جلوگیری از مات شدن باید آنها را مرتب برس بزنید. و در حالی که این سگها جزو سگهای کوچکی نیستند که به هیچ وجه ریزش مو ندارند ، اما آنها موهای زیرین خود را فقط به صورت حداقلی و در بیشتر موارد فصلی از دست می دهند. به علاوه، اندازه عروسکی آنها – وزن آنها کمتر از 4.5 کیلوگرم – به این معنی است که موهای کمتری برای ریختن دارند. به عنوان یک امتیاز اضافی، باید بدانید که این سگ ها به عنوان نژادی با بوی کمتر شناخته شده هستند.
این واقعیت را فراموش نکنیم: آنها کاملاً شایان ستایش هستند. نام این نژاد از کلمه آلمانی “میمون” گرفته شده است، اما فرانسوی ها اصطلاح دیگری برای نژاد آفن پینشر دارند: “diablotin moustachu” که به “شیطان کوچک سبیلی” ترجمه می شود .
سگ تازی افغانی (Afghan Hound)
سگ تازی افغان با موی بسیار بلند و ابریشمی خود، به طرز خیره کننده ای زیباست. و علیرغم مو های افشان شده اش ، ریزش موی بسیار کمی دارد . اما تصور نکنید که تازی افغان سگی بی سر و صدا است. پوشش با شکوه آن به حداقل دو حمام در هفته و برس زدن روزانه نیاز دارد. سگهای تازی افغانی نسبت به سایر نژادها گوشهگیرتر هستند ، بنابراین زمان مراقبت روزانه از مو را به بهترین شکل سپری کنید . نکته دیگری که باید قبل از آوردن یک سگ تازی افغانی به خانه بدانید این است که آنها به فضایی برای دویدن نیاز دارند. این سگ های مو بلند هر چقدر هم که لاغر باشند، سگ های شکاری قدرتمند و چابکی هستند که برای داشتن بهترین زندگی به ورزش های روزانه شدید نیاز دارند.
تریر بی موی آمریکایی (American Hairless)
به جز ابروها و سبیل هایش، تریر بدون موی آمریکایی همانطور که از نامش پیداست کاملاً بدون مو است. همچنین کاملاً ریز جثه است، قدش بیشتر از 40 سانتی متر در شانه نیست و وزن آن کمتر از 7.2 کیلوگرم است. تریر بی مو آمریکایی که بومی شهر لوئیزیانا است، به دلیل باهوش بودن، کنجکاو بودن، و بازیگوش بودن و همچنین شجاعت بسیار جذاب برای چنین موجود کوچک اندامی شناخته شده است. در مقایسه با سگ های دیگر که ریزش مو ندارند، این نژاد سگ بدون مو نگهداری بسیار آسانی دارد و تنها به پیاده روی روزانه و حمام گاه به گاه برای تمیز نگه داشتن پوست خود نیاز دارد. با این حال، باید مراقب استفاده از کرم ضد آفتاب برای مراقبت از پوست او باشید.
باربت (Barbet)
اجازه ندهید که پوشش متراکم و مجعد این سگ کمیاب شما را فریب دهد. این سگ آبی که صرفا برای مکان یابی و پیدا کردن پرندگان آبزی مانند اردک پرورش یافته است، جزو سگ های با جثه متوسطی است که ریزش مو ندارند . باربت ها شاد، ورزشکار، باهوش، اجتماعی و وفادار بوده که به نگهداری آسان مشهورند – البته تا زمانی که نیازهای ورزشی مورد نظر آن برآورده شود. افراد وسواسی مراقب باشید: از این نژاد سگ فرانسوی با محبت به عنوان “سگ عاشق گِل” یاد می شود، زیرا از پرسه زدن در هر نوع آبی، از جمله نوع کثیف و گل آلود لذت می برد.
باسنجی (Basenji)
نکته خنده دار در مورد باسنجی : این سگ یکی از اعضای خانواده سگ های شکاری است که به زوزه کشیدن مانند بیگل معروف است، اما از آن به عنوان “سگ بدون پارس” آفریقایی یاد می شود زیرا برخلاف اعضای خانواده که بسیار پر سر و صدا هستند ، باسنجی یکی از ساکت ترین نژادهای سگ است. یک تفاوت بزرگ دیگر؟ در حالی که سگهای تازی اغلب(به اشتباه، طبق قضاوت تولههایی که میشناسیم) به داشتن بوی کاملاً شبیه سگ شکاری گناهکار شناخته می شوند ، ظاهراً باسنجی ها در این مورد معاف اند. آنها خیلی بوی یک سگ شکاری نمی دهند یا اصلاً بوی سگ شکاری ندارند. نژاد باسنجی در سگ ها تقریباً مانند گربه ای بی صدا و آرام است . اما بر خلاف گربهها که به ریزش مو معروف هستند، موی کوتاه و درخشان باسنجی خیلی کم دچار ریزش می شود و به مراقبتی بیشتر از یک برس زدن گاه به گاه نیاز ندارد.
بدلینگتون تریر (Bedlington Terrier)
اگر بتوان سگی را نام برد که شبیه گوسفند باشد ، قطعا نژاد گوش فلاپی ها در این دسته قرار می گیرند . پرانرژی، وفادار، و دوستدار خردسالان ، بدلینگتون تریر دارای موی مجعدی است که تقریباً نمی ریزد و نیاز کمی به نظافت دارد – فقط باید برس بزنید (برای جلوگیری از ابتلا به کنه) و هر چند ماه یکبار کوتاه کنید. . اندازه کوچک و طبیعت مهربان بدلینگتون تریر آن را به یک سگ خانوادگی شگفت انگیز تبدیل کرده است.
بیچون فرایز (Bichon Frisé)
بیچون فریاز کوچک (با قد زیر سی سانتی متر)، قوی ، مهربان و خونگرم نسبت به بچه ها و سگ های دیگر، به داشتن یکی از بهترین شخصیت ها در دنیای سگ ها معروف است. این نژاد تا حدودی فعال است، اما بیشتر از اینکه از فعالیت های طولانی مدت راضی باشد، یک سگ آپارتمانی عالی به حساب می آید . بهترین از همه: تقریبا می توان گفت که مویش نمی ریزد. این یک امتیاز مثبت برای دوستداران حیوانات خانگی است که پیدا کردن مو روی مبل خود متنفرند ، اما باید بدانید که این یک معامله است. بیچون ها به برس زدن و نظافت منظم نیاز دارند تا خزشان کرکی، تمیز و بدون کنه باقی بماند. اما زمان و هزینه نگهداری برای یکی از بامزه ترین نژادهای سگی که می توانید بخرید ارزشش را دارد.
گریفون بروکسل (brussels-griffon)
گريفون بروکسلي با وجود اندازهی عروسکی ، یک توله سگ بانمک و معمولی نيست. گریف دوست دارد هوش و شخصیت بزرگ خود را نشان دهد. همچنین با ریشهای پرزرق و برق تیره و چشمهای روحانگیز و تقریباً انسانمانندش، توجه زیادی را به خود جلب میکند. برخی از گریف ها موی صافی دارند (شبیه به پاگ)، و برخی موی زبر و خشن (مانند شنوزر) دارند، اما هیچ کدام ریزش موی خیلی زیادی ندارند . گفته می شود، گریف ها به نظافت منظم، همراه با پیاده روی روزانه برای ورزش، و توجه فراوان نیاز دارند.
چاینیز کرستد (Chinese Crested Dog)
تولهی چاینیز کرستد به حدی کوچک است که آن را با سنجاق سر مقایسه می کنند؛ اما وزن آن بین 3.6 تا 5.4 کیلوگرم بالا میرود. چاینیز کرستد ابر پودر مانند، کرکیتر از سایرین بوده و دارای پوششی نرم و ابریشمی است که آن را از انواع بدون مو که فقط روی سر، دم و مچ پا مو دارد، متمایز میکند. با بدنی از پوست نرم و صاف، نه ریزش موی زیادی داشته و نه بوی زیادی دارد . کرستدها با خانواده مهربان هستند، بسیار سازگار بوده و قانع هستند. و در حالی که آنها به پیاده روی و بازی روزانه نیاز دارند، اما تا حدودی سگ های تنبلی بوده که متخصص چرت زدن هستند.
کوتون دو تولیر (Coton de Tulear)
کوتون دو تولیر (تلفظ KO-Tone dih TOO-lay-ARE)، با مویی بلند، نرم و سفید که نمی ریزد، کوچک و مهربان هستند. وقتی صحبت از سگ های کرکی می شود که ریزش مو ندارند ، این سگ برنده واقعی است. . این نژاد وفادار، آموزش پذیر، با محبت، اجتماعی و سرگرم کننده است (این نژاد فقط با پریدن از طریق پاهای عقب راه می رود). اگر به سگ هایی علاقه دارید که صدایی بیشتر پارس کردن و زوزه کشیدن از خود در می آورند، کوتون دو تولیر ممکن است برای شما عالی باشد. فقط توجه داشته باشید که این نژاد نیاز به نظافت منظم دارد تا خز خود را متراکم و بدون کنه نگه دارد.
هاوانیز (Havanese)
این سگها که بومی کوبا هستند، دارای موی جذابی هستند که ریزش ندارد، به این معنی که زمان کمتری را صرف تمیز کردن مبلمان میکنید و زمان بیشتری را برای وقت گذرانی با سگهای بازیگوش خود صرف خواهید کرد. موی هاوانیز به برس زدن هفتگی و حمام منظم برای تمیز و سالم ماندن نیاز دارد. با این حال، نیاز نیست که به تنهایی با او وقت بگذرانید . این ها سگ ها بامزه و دوست داشتنی هستند که به طور یکسان با بزرگسالان و بچه ها رفتار خوبی دارند. آنها حتی با غریبه ها هم رفتار خوبی دارند (اگرچه تصور می کنند که افراد جدید در آینده تبدیل بهترین دوستشان می شوند .)
آیریش واتر اسپانیل (Irish Water Spaniel)
مانند باربت، آیریش واتر اسپانیل یک سگ با جثه متوسط است که برای پیدا کردن شکار افتاده در آب پرورش داده شده است. و مانند باربت، دارای موی ضخیم و مجعد است که به نظر می رسد بیشتر شبیه یک جارو است تا مو، اما با این وجود ریزش موی بسیار کمی داشته و فقط به نظافت متوسطی نیاز دارد. موی زیبای آن نیاز به برس زدن هر چند هفته یکبار دارد، بنابراین زمان زیادی هم نمی گیرد . آیریش واتر اسپانیل که با غریبه ها رفتار خیلی خوبی دارد ، سازگار با تغییرات بوده و به شدت با مزه است. آنها به خاطر بازیگوشی و باورنکردنی خود شهرت دارند. این بدان معناست که نیاز به تمرین روزانه و جلسات بازی دارند.
کری بلو تریر (Kerry Blue Terrier)
کری بلو تریر دقیقاً سگ بزرگ نیست، اما یکی از بزرگترین نژادهای تریر است که نرها (که بزرگتر هستند) بین 14 تا 18 کیلوگرم وزن دارند. همانطور که از نام آن پیداست، موی کری بلو تریر در سایه های مختلف آبی، از آبی مایل به خاکستری روشن تا تیره وجود دارد. (اگر برای چشم شما سیاه یا خاکستری به نظر می رسد نگران نباشید؛ چرا که وجود رنگ آبی در این سگ به راحتی قابل تشخیص نیست و مطمئن باشید سگ شما موی هفت رنگ نخواهد داشت.) اما شاید مهم تر از همه این است که موی آن ریزش بیسار کمی دارد. اگر به کوتاه کردن ریش علاقه دارید، این نژاد برای شما مناسب است؛ چرا که موهای بلند صورتش نیاز به نظافت دارد.
لهاسا آپسو (Lhasa Apso)
ممکن است از نگاه کردن به لهاسا آپسو ها با جثه کوچک و موهای زیبای قیچی شده ، موهای بلندی که از وسط باز شده و روی زمین ریخته سیر نشوید، اما این سگ های بدون ریزش مو هزار سال پیش در تبت پرورش داده شدند تا به عنوان نگهبان در کاخ های هیمالیا عمل کنند. در صومعه ها، لهاسا آپسو یک سگ لاپ داگ معمولی است که به عنوان سگی نسبتا پیچیده شناخته می شود. به گزارش باشگاه حمایت از سگ ها در آمریکا، این سگ در کنار خانواده اش بامزه و شیرین است اما با غریبه ها رفتار محتاطانه ای دارد . لهاسا آپسو پیاده روی را دوست دارد، اما از اینکه روی پاهای شما بنشیند یا در کنار شما روی مبل دراز بکشد هم بسیار راضی است. اگرچه موی لهاسا آپسو اصلاً نمی ریزد، اما موهای آن ممکن است کمی کار ببرد که شامل شامپو زدن و برس زدن، همراه با مراجعه به آرایشگران است .
مالتیز (Maltese)
مالتیز ها از نظر شخصیتی بزرگ و از نظر اندازه کوچک هستند. مالتیز پرانرژی و چابک بسیار آموزش پذیر است اما لزوماً با خردسالان رفتار خوبی ندارد. گفته میشود که اگر در خانه خود کودک ندارید و به دنبال سگهای مینیاتوری هستید که ریزش مو ندارند، یک مالتیز میتواند برای شما مناسب باشد. آنها پشم زیرین ندارند، بنابراین حتی به صورت فصلی نیازی به ریزش مو ندارند. مالتیز ها بین بامزه ترین نژادهای سگ سفید رنگ رتبه بالایی دارند.
ارکیده بی موی پرویی (Peruvian hairless orchid)
ما در مورد یک گل در آمریکای جنوبی صحبت نمی کنیم. ارکیدههای بی موی پرویی نژادهای سگهای بدون مو هستند که در سه اندازه کوچک، متوسط و بزرگ رشد میکنند، بنابراین برای سگهای کوچک، متوسط یا بزرگی که ریزش مو ندارند گزینههای خوبی هستند. صرف نظر از اندازه آنها، آنها بسیار وفادار هستند. ارکیده بی موی پرویی را به خوبی ورزش دهید و حتما از کرم ضد آفتاب مخصوص سگ به طور مرتب استفاده کنید، زیرا پوست بدون موی آن مستعد آفتاب سوختگی است.
پودل (Poodle)
مانند ارکیده بی موی پرویی، پودل تقریباً در هر اندازه ای موجود است. برخلاف ارکیده بی موی پرویی، پودل بدون مو نیست. در واقع، بعید میدانم که بدون مو باشد . خبر خوب: این نژاد به دلیل عدم ریزش مو مشهور است ، و از طرف دیگر سگی کم حساسیت زا شناخته می شود. یک اشکال بالقوه در آن نیاز به نظافت منظم است که می تواند وقت گیر و گران باشد. اما فقط به این دلیل که به کوتاه کردن مو نیاز دارد، به این معنی نیست که سگ پودل شما مجبور است مدل موی به هم ریخته ای داشته باشد. در واقع، سازمان حمایت از سگ ها در آمریکا میگوید بسیاری از صاحبان پودل یک «بدن ورزشی» را ترجیح میدهند، یک ظاهر کاملاً غیر شیک که ساختار ماهیچهای توله را نشان میدهد و میتواند ظاهری شبیه خرس عروسکی به او بدهد. سگ پودل در هر اندازه ای محبوب است – این سگ به شدت آموزش پذیر ، فوق العاده مهربان، وفادار، سازگار و یکی از باهوش ترین نژادهای سگ است.
میکس پودل(mix-poodle)
وقتی ژنتیک دو نژاد سگ که ریزش مو ندارند را با یکدیگر تلاقی می کنید، چه چیزی بدست می آورید؟ طبیعتا سگی که ریزش مو ندارد . به همین دلیل است که مالتیپوها (مخلوط پودل و مالتیز) سگ هایی هستند که زیاد ریزش مو ندارند . در مورد شنودل ها (مخلوط پودل و شنوزر) هم همینطور است. در واقع، تمام نژادهای پودل تمایل به ریزش کمتری دارند و این حتی شامل سگهای چند نژاده هم میشود که یکی از والدین سگهایشان ریزش موی زیادی دارد . به عنوان مثال، گلدندودل را در نظر بگیرید، تلاقی بین پودل و گلدن رتریور است که زیاد ریزش مو ندارد. انتخاب بهترین میکس پودل یک تصمیم شخصی است.
پرتگیز واتر داگ (سگ آبی پرتغالی) – Portuguese Water Dog
ما حاضریم شرط ببندیم که سگ های آبی پرتغالی را دیده اید، حتی اگر هرگز نام آن را نشنیده باشید. نژادی خوش اخلاق و پرانرژی که به خاطر پاهای با انگشتان چسبنده معروف است. آنها سگ های با جثه متوسطی هستند که ریزش مو ندارند ، اما نیاز به نظافت منظم دارند. ملاقات با یکی از این سگ ها و عاشق نشدن برای شما سخت خواهد بود. اما هرگز سرپرستی این سگ را قبوی نکنید ، مگر اینکه آماده باشید که وقت زیادی را برای ورزش او اختصاص دهید.
اشناوزر (Schnauzer)
اشناوزر در اندازه های بسیار زیادی وجود دارد که شما می توانید یکی از آنها را پیدا کنید که مناسب خانواده خود باشد. همه آنها دارای مو های ضخیم و زبری هستند که ریزش بسیار کمی دارد ، اما نیاز به برس زدن هفتگی و نظافت منظم دارند. این امر به ویژه در مورد موهای صورت آنها که ویژگی بارز این نژاد است صادق است. در واقع، نام “schnauzer” از کلمه آلمانی برای سیبیل روی پوزه گرفته شده است، و شما همیشه اشناوزر ها را با سبیل و ریش های بلند خود می شناسید. شایان به ذکر است که اشناوزرها کمی بیشتر از سایر سگهای این لیست ریزش آب دهان دارند ، بنابراین اگر فرد تمیزی هستید که به دنبال سگ بدون ریزش مو هستید ، ممکن است این نژاد برای شما مناسب نباشد. گفته می شود، این نژاد جذاب، شاد، باهوش و بسیار آموزش پذیر طرفداران زیادی دارد.